Hieronder vindt u mijn recensie voor deze release en de beoordelingen. |
Een goede inzending, ik zal zo snel mogelijk een volledige recensie toevoegen! |
Waarderingen |
---|
Mijn score | 3 |
Gastwaardering | Huidige gemiddelde waarde is 3.
Om te stemmen, selecteert u een van deze knoppen: |
Extra opmerkingen over omslag, midden (klaphoes) en eventuele inlegvellen |
Musicians Robert Smith (1978–), Lol Tolhurst (1978-1989), Michael Dempsey (1978-1979), Matthieu Hartley (1979-1980), Simon Gallop (1979–1982, 1985–), Andy Anderson (1983-1984), Phil Thornalley (1983-1984), Porl Thompson (1984-1993, 2005-2011), Boris Williams (2984-1994), Roger O'Donnell (1987–1990, 1995–2005, 2011–), Perry Bamonte (1990-2005), Jason Cooper (1995–), Reeves Gabrels (2012–) Promortional CD.
The Cure 'Cut here' out 29th October.
This is the first new material from The Cure since the top ten album 'Bloodflowers' and will be the first commercially released single in four years from the band.
It is one of the two new tracks included on the fourthcoming 19 track 'Greatest hits' album - released 12th November which includes all the classic tracks. |
|
Andere versies |
Ik heb het titelnummer van deze releases: |
[albums] | 572634 - 5 | Acoustic hits |
[albums] | 572613 - 0 | Greatest hits |
[albums] | 870999 - 2 | Torn down: Mixed up extras |
[dvds] | FIXDVD 032 | Greatest hits |
Verdere informatie |
The Cure is een Engelse rockband, opgericht in Crawley in 1976. De band heeft verschillende line-upwisselingen ondergaan, waarbij zanger, gitarist en hoofdsongwriter Robert Smith het enige constante lid was. De huidige leden zijn Robert Smith, Simon Gallop, Roger O'Donnell, Jason Cooper en Reeves Gabrels.
The Cure begon eind jaren zeventig voor het eerst met het uitbrengen van muziek met hun debuutalbum Three Imaginary Boys (1979); dit, samen met een aantal vroege singles, plaatste de band als onderdeel van de post-punk- en new wave-bewegingen die waren ontstaan in de nasleep van de punkrockrevolutie in het Verenigd Koninkrijk. Tijdens het begin van de jaren tachtig was de steeds donkerder en gekwelde muziek van de band (evenals de podiumlook van Smith) een hoofdbestanddeel van de opkomende muziekstijl die bekend staat als gothic rock. |